උගෙ තෙත අමුඩේ එළියේ වනාපං
තනි උනහම නැළවිලි ගී ගයපං
මං හනිකට එන බව අඟවාපං
හැන්දෑවට පැල මලයට දෙංඤං
පිළ්කඩ උඩ උඹ ගෙට කැන්දංඤං
මදි පාළුව උඹේ අහක දමංඤං
සිල් බිඳ පං පැඳුරෙදි ලං වෙංඤං
හම්මේ බෑ..
ඇඟ හෙප්පං බිම තඩි ගහලම දැං
තෙලිජ්ජ බිංඳක් තොල ගෑවා මං
උදැල්ලවත් නිච්චිත් නෑ දැන්නං
වැව් කන්ඩිය පාවුල බුදියන්නං
ඉර පායනකොට හිස වට කැක්කුං
ඇස් ඇරුනම වට පිට බලු කුක්කං
මැණිකේ පොරොන්ඳු සේරම දැන්සුං
සමාව අහකට මං දැන් නොහොබිං
මයේ මැණිකේ..
මැණිකෙගෙ ඔළුවේ මත දිවුරංඤං
රා මන්ඩිය මඟහැර ගෙට එංඤං
උඹෙ අප්පත් හෙට මුලිච්චි වෙංඤං
තෙලිජ්ජ බොන් නෑ පොරොන්ඳු වෙංඤං
අනේ මේ....
මං නොදන්න
ඔහෙගෙ පොරොන්ඳුව...
No comments:
Post a Comment