පෙර කලෙක
උදයක සත් සිය පත් හිනැහී
දහවල බෝ පත් සිසිල දැනී
හවසක සල් මල් හඩා වැටී
තුන් ලෝ තිබුනලු කම්පිත වී
පෙරුම් පුරා බෝ කල් නෙක වෙස් ගෙන
ලැගුම් ගත්හ පින් වදයක මේ වන
ගිගුම් ලමින් මිහිකත එය දැන ගෙන
පියුම් හතෙන් සිම්බයි පා පිළිගෙන
නසා කෙලෙස් මල් සසර වනේ
සොයා ගොසින් චතු ආර්‍ය මලේ
උරා ගෙනත් පැණි දම් කෙමියේ
තබා පෙළට බැඳ සිල් වදයේ
බෙදලා සතහට දහම් පැණී
බැඳලා නිවනක් සොයා කෙමී
සදලා පිරිවර පිනට ලොලී
බඹරිඳු සැරුවලු තිලොව සැරී
සැරියුත් මුගලන් මුලට පෙලේ
කහවත් ඇඳ යන බඹර රැලේ
පිළිවෙත් පුරවව් සසර කැලේ
සැම සිත් වඩවව් දහම් බලේ
No comments:
Post a Comment