මගෙ සුදු අම්මා වෙත
අම්මේ නුඹ ගිය දිනේ ඉඳන් දුර පිට රටට
ඉවසුවා මව් සෙනේ කැපකරන් අපේ ගෙට
දහ දුකින් වෙහෙස වී නුඹ එවූ කාසි කැට
විදුරු බෝතල් වෙලා බිලි වෙලා තාත්තට
ඇසුවාම තට්ටු කර හේතු මම බෝතලට
වෑහුනා මත් බිංඳු නුඹෙ අඩුව කියන් මට
කොං බිච්චි එහෙමමයි ඉස්සිලා නෑ උඩට
කාසි දැක්කෙත් නැතිලු වැලි ගලට බදාමට
හැමදාම පියා එයි වෙරි මතින් හවස ගෙට
මං හේදු දැලි වලං හයිය මදි දැං ඔහුට
දැක්කහම බඩ ලඟින් ඉරුණු මගෙ මල් හැට්ට
නුඹ මැවෙනවද මන්ඳ මගෙ මුවින් වෙරි මතට
පිය සෙණේ සුරා සුව පැටළිලා එක පිටට
මත් සිතින් රතු ඇසින් අත තියයි මගෙ ඇඟට
අනේ බුදු තාත්තේ වඳින්නම් මම උබට
වැඩක් නෑ හඬ යන්න කට තියයි මගෙ කටට
අහස් යන්තර යනව මගෙ කෙදිරි පර යන්ට
පොල් අත්තෙ සිදුරකින් එළි පේනවා ඇඳට
නුඹ බහිනවද සැකයි දිව එන්න සිතේ මට
බෑ එන්න හිරවෙලා මගේ ඇඟම කළු අතට
පුංචි කල සෙනෙහසින් නැහැවූ සුරතල් දුවට
අත තියයි වැඩුණු ලැම සොය සොයා වල් මතට
අමතන්නේ යලි කොහොම සෙනෙහසින් තාත්තට
නුඹෙද සැමි මගෙද සැමි වද කරයි මගේ සිතට
ඉතින් නවතිමි අම්මෙ බයයි මං තාත්තට
දුටුවොතින් මේ ලිවුම තලයි හොඳටෝම මට
වෙන්න කිසිවක් නොමැත තව අම්මෙ නුඹෙ දූට
අකුරු කරණට බැරිය හරස් වෙයි කඳුළු කැට
නවත්තන්නම් ලියුම හාදු දි කෙළවරට
පතන්නම් බුදු සරණ මගේම සුදු අම්මාට
හ්ම්....
දැ ඉතිං නුඹලගේ දායාද ඇත මෙමට
ගෙට කාසි සොයන්නම් රෑට ගොස් වීදියට
No comments:
Post a Comment