Thursday, February 26, 2015

ආයෙත් මට මගෙ අයියා වෙයන්






දොල ගාව තොටට බැස නාන කලට මට
තනිය රකින්නෙ කව්ද ගොඩේන්
වෙල පහල කනටියට බැහැල සෙල්ලමට
මා එලවන්නේ කව්ද මඩේන්
හැමදාම රසට ගුලි අනා කවා මට
රැල්ල මකන්නේ කව්ද බඩේන්
පඩි දාට හවස තල බෝල හවරි කටු
අරං දෙන්නෙ මට කව්ද කඩෙන්


ඉඳලෝලු අතට රස හිඹුටු දමුන ඇට
නෙලා ගෙනෙන්නේ කව්ද කැලේන්
මග මාළු ඇලට බැස අල්ලා සරම් පොට
ලිහා යවන්නේ කව්ද දැලේන්
කර පාලු කමට රතු ඕලු මලෙන් මට
මාල බඳින්නේ කව්ද ඉතින්
මගෙ පාළු හිතට ඒ මතක කඳුළු කැට
මකා හිනා ගෙන එන්න සැනින්


එල්ලා වැටුනත් මං වගේම කර පිට
අඩුව මැකෙනවද පාත්තරෙන්
නැගුනත් මුවගට දුටුවාම සිනා කැට
රෑට අඬනවා මං හීනෙන්
ගුඩු පැන දුව යන්නට බෑ ඔය සිවුරට
සරමෙන් ආපිට ගෙදර වරෙන්
කැමතිම නම් ඔය හැටි නුඹ සිල් සුවඳට
හවස වෙහෙර එමු පහන් සිතින්




No comments:

Post a Comment

තවත් දෑ....