ඇය
කාසි දී රස පහස විඳිනට
අවේ නුඹ එක්කළා ගෙන මන්...
.
මාසෙ පඩි දා වෙනද මා නෙත
ගැටුනේ නෑ නුඹ වීදි අතරින්...
.
මෝසමට බය මැරුණ මල් හැඩ
කාරියට ඔය මුහුණ අළුතෙන්...
.
වෙහෙස පසෙකට දා වැතිරියන්
පැයට පෙර මට පුරුඳු සයනින්...
.
සළු ලිහෙන්නට තරම් පිරිපුන්
ලැම බරයි සිත දවන පහසින්...
.
කුළු ගැණුනු නුඹෙ හැඟුම් බිඳිනට
හොඳම තැන ඒ තමයි විඟසින්...
.
ඒත්..
සුළු රිදුමකින් නුඹේ තන මත
සිඟිති කිරි ඇයි ඉනුවේ මෙලෙසින්...
.
මුළු ගතම සලිතයි මගේ නුඹ
මුණි වතම බිද කියූ කරුණින්..
◙
මේ...
පැයක් පමනයි මටත් ඇත්තේ
පමා වී බෑ පැටියා තනියෙන්...
.
කිරි බිංඳු නොහලා බිමට මගෙ
උවමනා පිරිමහන් පලයන්...
----------------------------------
නිමිත්ත- Chanaka Perera
----------------------------------
No comments:
Post a Comment